Dag 127: Roest in Rust

Jarenlang hebben de oude locomotieven klaar gestaan om bij nacht en ontij vele mensenhanden te ontlasten. Nu staan ze op het uitgerangeerde terrein van de voormalige suikerfabriek in Kaohsiung. Verroest en verwaarloosd genieten ze van hun welverdiende oude dag en geduldig wachten ze op hun beurt om uiteindelijk één voor één gerestaureerd te worden.
Ook ik geniet. Van al dat oude ijzer wat ooit broodnodig was om de fabriek draaiende te houden. Van de tot op de draad versleten machinisten stoelen en van het gevoel dat ooit mannen s morgens in alle vroegte vertrokken naar opnieuw een lange werkdag en trots waren op hun loc . Oud roest is zo mooi!

 

You cannot copy content of this page