Dag 130: Opnieuw Bijzonder

Vlak voor kerst ontmoetten we haar in de bus. Alice. Een jonge vlotte meid die graag wat wilde praten met westerlingen. Haar engels was belabberd, maar ach, ook zonder al te veel woorden kun je veel plezier hebben. Het klikte erg goed en aan het eind van die dag hebben we elkaar beloofd voor ons vertrek nog een keer af te spreken in Kaohsiung, haar woonplaats. Belofte maakt schuld, dus vandaag reisden mijn lief en ik af naar haar en een paar van haar vrienden.
Ze wachtte ons op op het station en vloog stralend in mijn armen. Ze wilde er samen met een vriend overduidelijk een bijzondere dag van maken en een compleet schema lag klaar. Kunst, de dierentuin, de zonsondergang op het strand (die we net misten) en natuurlijk vis eten op Qihou, een enorme golfbreker vlak voor de kust die vooral bewoond wordt door vissers en bekend staat als de beste plek om verse vis te eten. We begonnen met zijn vieren, Alice, Haggan, mijn lief en ik. Later op de dag zou ook Simon ons nog vergezellen. Achterop hun scooters scheurden we door de straten van de stad. Het was bijzonder, het was vertrouwd en het was vooral ook heel gezellig. Het eten was geweldig, en wat was ik voor de zoveelste keer blij dat ik geen Chinees kan lezen en dus weer niet wist wat ik naar binnen werkte. Als afsluiting van de dag zouden ze ons slang laten proeven, helaas, de kraam op de nightmarket was net die avond gesloten.
Vandaag was opnieuw een bijzondere dag waarop wederom prachtige herinneringen zijn geboren