Dag 46: Poppenhuis

Dwalend door ontelbare smalle straatjes stuit ik op weer een heel klein tempeltje. De stoeltjes voor de Goden doen me denken aan de stoeltjes in een poppenhuis. Oneerbiedig gedacht? Misschien wel. Maar mijn denken is misschien wat oneerbiedig, dat wat ik voel zeker niet. Want ook in deze kleine tempel voel ik intens de grootse schoonheid. En terwijl ik diep onder de indruk sta te genieten voel ik me in dit gouden poppenhuis best een beetje klein.

 

You cannot copy content of this page