Dag 81: Te Groots

Al een hele poos stond hij hoog op mijn: must see lijst. De Foguangshan monastery in Dashu. Met 3 sterren scoort hij maximaal in mijn holy Michelin travelgids.
Zinnen als: the most famous 36 mrt high Buddha Statue, honderden Buddha beelden en: the shrine of the great hero, waar 3 enorme buddhas door bijna 15000 kleine boeddha’s worden omringd maakten me heel nieuwsgierig.
Vooral ook omdat de Karma Kagyu Monastery net buiten Tainan enige tijd geleden een enorme indruk op me heeft gemaakt. Een imposante monastery die helaas, of misschien maar beter ook, in geen enkele reisgids wordt vermeld. Wat ik daar voelde aan rust en aan sereniteit kan ik niet verwoorden. Het was overrompelend en intens en ondanks het vele goud wat er blonk bleef de uitstraling eenvoudig. De bijzondere sfeer die daar hing voelde ik tot op het bot en iets soortgelijks verwachtte ik hier denk ik ook.
Tja, en als de Foguangshan moanstery iets niet blijkt te zijn, dan is het rustiek en sereen. Integendeel.
Het klooster is overduidelijk een enorme toeristische attractie en dat beïnvloedt de sfeer niet ten goede.
Wat ik ontzettend jammer vind is dat het vooral de monniken zelf zijn die het commerciële gevoel erg doen toenemen.
Daarbij, wanneer ik een kerk of tempel bezoek, protestant, katholiek, taoïstisch, boeddhistisch of confuistisch dan doe ik dat met respect. Ik ga om te leren, om te kijken en om te voelen en ik verdiep me in de mensen en in de achtergronden.
Ik bezoek geen tempel of kerk omdat ik aan de rituelen deel wil nemen en ik wil al helemaal niet dat iemand deze aan me opdringt en dat wilden ze hier maar al te graag.
Ik ga voor niets en niemand op mijn knieën. Heilig of niet. Ik maak geen buigingen, ik ben niet nederig en ik sla ook geen kruisjes. Ik respecteer en waardeer wat anderen denken en pas me indien nodig aan. Maar hier, nee, hier klopte het plaatje niet.
Door jezelf te verdiepen in een ander geloof en een andere cultuur ga je breed denken en dat verrijkt je kijk op het leven, dat is naast de schoonheid die je onder ogen krijgt een waardevolle ervaring.
Maar wat betreft de monastery, ik zal niet zeggen dat het complex niet groots of niet mooi was, want het was best mooi. Maar ik heb totaal niks gevoeld. Daarvoor was het was te commercieel en vooral niet echt. Een plek waar je moet betalen voor wijsheid en een plek waar toeristen massaal met een boeddhabeeld op de foto willen is voor mij geen heilige plek.
Wat ik wel opnieuw heb beseft is dat iets wat heel groot is, helemaal niet groots hoeft te zijn. Misschien juist omdat het te groots wil zijn.

 

You cannot copy content of this page